Çok uzaklarda, kelime dağlarının ardında, Vokalia ve Consonantia ülkelerinden uzakta, kör metinler yaşar. Ayrılmış olarak, büyük bir dil okyanusu olan Anlambilim’in kıyısındaki Bookmarksgrove’da yaşarlar. Düden adında küçük bir nehir, yaşadıkları yerin yanından akıyor ve gerekli regelialia’yı sağlıyor. Cümlelerin kavrulmuş kısımlarının ağzınızda uçuştuğu cennet gibi bir ülke. Her şeye gücü yeten İşaretleme’nin bile kör metinler üzerinde hiçbir kontrolü yoktur, neredeyse ortografik olmayan bir yaşamdır. Ancak bir gün Lorem Ipsum adında küçük bir kör metin satırı Gramer’in uzak dünyasına gitmeye karar verdi. Büyük Oxmox ona bunu yapmamasını tavsiye etti, çünkü binlerce kötü Virgül, vahşi Soru İşareti ve sinsi Semikoli vardı, ama Küçük Kör Metin dinlemedi. Yedi versalia’sını topladı, baş harfini kemere taktı ve yola koyuldu.
Baharın bu tatlı sabahları gibi harika bir dinginlik tüm ruhumu ele geçirdi.
Büyük Oxmox ona bunu yapmamasını tavsiye etti, çünkü binlerce kötü Virgül, vahşi Soru İşareti ve sinsi Semikoli vardı, ama Küçük Kör Metin dinlemedi. Yedi versalia’sını topladı, baş harfini kemere taktı ve yola koyuldu. İtalik Dağları’nın ilk tepelerine ulaştığında, memleketi Bookmarksgrove’un siluetine, Alfabe Köyü’nün başlığına ve kendi yolu olan Line Lane’in alt çizgisine son bir kez daha baktı. Yanağından acıklı bir soru geçti, sonra yoluna devam etti. Yolda bir kopyayla karşılaştı. Kopya, Küçük Kör Metin’i, geldiği yerde binlerce kez yeniden yazılmış olacağı konusunda uyardı.
Kör Metin geri dönmeli ve kendi güvenli ülkesine geri dönmelidir. Ancak kopya yazarlarının söylediği hiçbir şey onu ikna edemedi ve bu yüzden birkaç sinsi Kopya Yazarının onu pusuya düşürmesi, Longe ve Parole ile sarhoş etmesi ve onu kendi projeleri için tekrar tekrar istismar ettikleri ajanslarına sürüklemesi uzun sürmedi. Ve eğer yeniden yazılmadıysa, o zaman onu hala kullanıyorlar. Çok uzaklarda.
Baharın bu tatlı sabahları gibi harika bir dinginlik tüm ruhumu ele geçirdi.
Büyük Oxmox ona bunu yapmamasını tavsiye etti, çünkü binlerce kötü Virgül, vahşi Soru İşareti ve sinsi Semikoli vardı, ama Küçük Kör Metin dinlemedi. Yedi versalia’sını topladı, baş harfini kemere taktı ve yola koyuldu. İtalik Dağları’nın ilk tepelerine ulaştığında, memleketi Bookmarksgrove’un siluetine, Alfabe Köyü’nün başlığına ve kendi yolu olan Line Lane’in alt çizgisine son bir kez daha baktı. Yanağından acıklı bir soru geçti, sonra yoluna devam etti. Yolda bir kopyayla karşılaştı. Kopya, Küçük Kör Metin’i, geldiği yerde binlerce kez yeniden yazılmış olacağı konusunda uyardı.
Kör Metin geri dönmeli ve kendi güvenli ülkesine geri dönmelidir. Ancak kopya yazarlarının söylediği hiçbir şey onu ikna edemedi ve bu yüzden birkaç sinsi Kopya Yazarının onu pusuya düşürmesi, Longe ve Parole ile sarhoş etmesi ve onu kendi projeleri için tekrar tekrar istismar ettikleri ajanslarına sürüklemesi uzun sürmedi. Ve eğer yeniden yazılmadıysa, o zaman onu hala kullanıyorlar. Çok uzaklarda.
Yolda bir kopyayla karşılaştı. Kopya, Küçük Kör Metin’i, geldiği yerde binlerce kez yeniden yazılmış olacağı ve kökeninden kalan her şeyin Yolda bir kopyayla karşılaştı. Kopya, Küçük Kör Metin’i uyardı.
Tüm kalbimle tadını çıkardığım baharın bu tatlı sabahları gibi harika bir dinginlik tüm ruhumu ele geçirdi. Yalnızım ve benimki gibi ruhların mutluluğu için yaratılmış bu noktada var olmanın cazibesini hissediyorum. Çok mutluyum, sevgili dostum, sadece huzurun enfes duygusuna kendimi öyle kaptırmışım ki.
Şu anda tek bir çizgi bile çizmekten aciz olmalıyım; ama yine de hiçbir zaman şimdikinden daha büyük bir sanatçı olmadığımı hissediyorum. Güzel vadi etrafımda buharla dolup taşarken ve meridyen güneşi ağaçlarımın geçilmez yapraklarının üst yüzeyine vururken ve sadece birkaç cılız parıltı iç mabede sızarken, kendimi şırıl şırıl akan derenin yanındaki uzun otların arasına atıyorum; ve toprağa yakın uzandığımda, binlerce bilinmeyen bitki benim tarafımdan fark ediliyor: Sapların arasındaki küçük dünyanın vızıltısını duyduğumda ve böceklerin ve sineklerin sayısız tarifsiz biçimlerine aşina olduğumda, bizi kendi suretinde yaratan Yüce Olan’ın varlığını ve bizi taşıyan ve sürdüren o evrensel sevginin nefesini hissederim.
Far far away, behind the word mountains, far from the countries Vokalia and Consonantia, there live the blind texts. Separated they live in Bookmarksgrove right at the coast of the Semantics, a large language ocean. A small river named Duden flows by their place and supplies it with the necessary regelialia. It is a paradisematic country, in which roasted parts of sentences fly into your mouth. Even the all-powerful Pointing has no control about the blind texts it is an almost unorthographic life One day however a small line of blind text by the name of Lorem Ipsum decided to leave for the far World of Grammar. The Big Oxmox advised her not to do so, because there were thousands of bad Commas, wild Question Marks and devious Semikoli, but the Little Blind Text didn’t listen. She packed her seven versalia, put her initial into the belt and made herself on the way.
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which.
The Big Oxmox advised her not to do so, because there were thousands of bad Commas, wild Question Marks and devious Semikoli, but the Little Blind Text didn’t listen. She packed her seven versalia, put her initial into the belt and made herself on the way. When she reached the first hills of the Italic Mountains, she had a last view back on the skyline of her hometown Bookmarksgrove, the headline of Alphabet Village and the subline of her own road, the Line Lane. Pityful a rethoric question ran over her cheek, then she continued her way. On her way she met a copy. The copy warned the Little Blind Text, that where it came from it would have been rewritten a thousand time.
Blind Text should turn around and return to its own, safe country. But nothing the copy said could convince her and so it didn’t take long until a few insidious Copy Writers ambushed her, made her drunk with Longe and Parole and dragged her into their agency, where they abused her for their projects again and again. And if she hasn’t been rewritten, then they are still using her.Far far away.
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which.
The Big Oxmox advised her not to do so, because there were thousands of bad Commas, wild Question Marks and devious Semikoli, but the Little Blind Text didn’t listen. She packed her seven versalia, put her initial into the belt and made herself on the way. When she reached the first hills of the Italic Mountains, she had a last view back on the skyline of her hometown Bookmarksgrove, the headline of Alphabet Village and the subline of her own road, the Line Lane. Pityful a rethoric question ran over her cheek, then she continued her way. On her way she met a copy. The copy warned the Little Blind Text, that where it came from it would have been rewritten a thousand time.
Blind Text should turn around and return to its own, safe country. But nothing the copy said could convince her and so it didn’t take long until a few insidious Copy Writers ambushed her, made her drunk with Longe and Parole and dragged her into their agency, where they abused her for their projects again and again. And if she hasn’t been rewritten, then they are still using her.Far far away.
On her way she met a copy. The copy warned the Little Blind Text, that where it came from it would have been rewritten a thousand times and everything that was left from its originOn her way she met a copy. The copy warned the Little Blind Text.
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine. I am so happy, my dear friend, so absorbed in the exquisite sense of mere tranquil.
I should be incapable of drawing a single stroke at the present moment; and yet I feel that I never was a greater artist than now. When, while the lovely valley teems with vapour around me, and the meridian sun strikes the upper surface of the impenetrable foliage of my trees, and but a few stray gleams steal into the inner sanctuary, I throw myself down among the tall grass by the trickling stream; and, as I lie close to the earth, a thousand unknown plants are noticed by me: when I hear the buzz of the little world among the stalks, and grow familiar with the countless indescribable forms of the insects and flies, then I feel the presence of the Almighty, who formed us in his own image, and the breath of that universal love which bears and sustains us.